Çünkü her hafta onlarca şehit haberi gelirdi.
Askere alınan gençler 3 aylık eğitim sonrası terör bölgesinde sahaya sürülürdü. 3 ay önce eline silah almamış çocuklar dağ başında hiçbir koruma duvarı olmayan karakollarda nöbet tutar, ani baskınlar onlarca askerin canına mal olurdu.
Askerlik mecburi hizmetti bununla beraber devletin askerlik bilinci, şehadet, vatan savunması gibi motivasyon söylemleri de yoktu.
Çünkü sürmekte olan çatışma bir vatan savunması olarak görülmüyordu ayrıca askerde küfür ve dayak konusunda sınır yoktu.
Netice olarak askerlik gençlerin ve ailelerin kabusuydu.
Çatışmalarda 6 binden fazla asker şehit oluyordu ama milyonlar bu korku ile askerlik çağına yaklaşıyordu.
Askere gitmemek için hayata 5- 10 yıl geç başlıyordu gençler.
Bu millet asker millettir söylemleri o günlerde kullanılmıyordu. Çünkü ortada gerçek bir askerlik yoktu.
Acemi gençler dağlarda yıllarını geçirmiş teröristlerin önüne atılıyor, dağ başında korumasız karakolların önünde açık alanda nöbetlerde hayatlarını kaybediyordu.
Çözülemez sanılan bu sorun da bu dönemde çözüldü. Sonra halkın çoğu neden hâlâ bu iktidarı savunuyor diye şaşırıyor bazı gençler ve aklını genç toyluğu kıvamında tutanlar.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder