Türkiye'nin başından, mağdurları açısından travma oluşturan birkaç olay geçmiştir.
Şeyh Sait'in idamı
Seyit Rıza'nın idamı
Menderes'in idamı
Deniz Gezmişlerin idamı
Alevilerin kanı üzerinden birkaç defa yapılan provokasyonlar
ve dindarlara uygulanan yasaklar, baskılar ve dışlanmalar.
Bu olayları toplumda travma oluşturacak düzeyde sertlikte ve tavizsizlikte gerçekleştirenler tek parti dönemi ve o dönemin ideolojik takipçileriydi.
Bir yanlış eylemi yapan kişi diyelim 3 birim kötü sayılırsa o eylemi sonraki dönemlerde de ısrarla savunanlar 10 birim kötü sayılır.
Çünkü o olayı gerçekleştirenler belki yanılmıştı belki algıya yenik düşmüştü veya bir tehlikeyi gözlerinde büyütmüştü veya bir sebeple kızgındılar yani insani zaaf içindeydiler.
Bugünden yine o hatayı şiddetle savunmak başka bir şeydir. Bunu yapan insan ya ırkçıdır ya tabu sahibidir ya da istismarcıdır.
Bu yüzden Türkiye'de bir kamplaşma olacaksa bu zulümleri savunanlar ve bunları savunmayanlar arasında olmalıdır.
Diğer kamplaşmalar sunidir ilk ayrışma noktasında dağılırlar. Bu zulümleri savunmayanlar ancak gerçek demokrasiyi kurabilir, ancak onlar bir araya gelirse toplumda tam barışı gerçekleştirecek Anayasa'yı ve toplumda karşılıklı anlayışı getirecek empatiyi tesis ederler.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder