- Düşünün iki kavim savaşıyor, birbirini öldürmeye çalışıyor birçoğunun kardeşi, oğlu, babası, arkadaşı öldürülüyor. Neticede mağlup olanların kaderi galiplerin eline kalıyor.
Savaşçı erkeklerin bir kısmı ölmüş, bir kısmı kaçmış oluyor ve eşleri ortada kalıyor.
Bu kadınlar güvenlik ve geçim sorunuyla beraber ortada kalıyorlar. Dönemin şartlarını yine düşünelim.
O dönemin kurallarına göre yenilen tarafın erkekleri esir sayılıyor yani bu insanlar müebbet hapse mahkum oluyor ama bu cezayı dışarıda, galip olanlara hizmet ederek geçirecekler. Bu o dönemin şartlarında bir uygulama aksini zaten yapmaları beklenemez. Kimse o şartlarda düşmanını hapiste veya esir kampında ömrünün sonuna kadar beslemeyi düşünmez.
Bu savaşı mağlup olanlar açmış olabilir, galip gelenler kendileri için bir tehdidi ortadan kaldırmak zorunda kalmış olabilirler. Netice de savaş hayatın bir gerçeği bunu insanlık hiçbir zaman ortadan kaldıramadı.
Bu savaş sonunda ortada kalan kadınlar ve çocuklar bakıma ve güvenliğe ihtiyaçları var. Dolayısıyla onlar galipler arasında paylaştırılıyor
O dönemin uygulaması bu şekilde oluşmuş. Savaş dönemlerinde kadın kocasından ayrı düşmüşse bu hukuki bir sonuç doğurmuş sayılıyor. O dönemin kadınının bir gün bile sahipsiz kalması felaket doğuracağı için savaş sonucunda evli kadınlar, belli şartlar gerçekleşince boşanmış sayılıyorlar.
Bugün bile hukukta kayıp eş diye bir vaka vardır, eşten belli bir zaman haber alınamazsa taraflar boşanmış sayılır. Bu boşanmış sayılma müddeti şartlara göre değişir savaş ve afet zamanlarında bu süre çok kısa tutulabilir.
İslam, geldiği toplumda bu uygulamaya adil ve insan onuruna en uygun şekilde yapılması şartıyla hukukunda yer veriyor.
Peki siz o günün şartlarında ne tavsiye ederdiniz o topluma. Mağlupların eşlerinin ve çocuklarının hukukunu nasıl belirlerdiniz.
Not köleliğin kötü yanlarını anlatmayın o zaten bilinen bir durum.
Günün şartlarında başka ne yapılabilirdi somut bir öneri ??
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder